Η μαρτύρια παρακάτω δεν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή. Tα ονόματα έχουν αλλάξει για ευνόητους λόγους και οι καταστάσεις σίγουρα δεν είναι φανταστικές ,οποιαδήποτε ομοιότητα δεν είναι συμπτωματική και ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα
Η Μαρία, απόφοιτη ιδιωτικής τουριστικής σχολής της Αθήνας με προϋπηρεσία σε ξενοδοχεία σε Κρήτη και Κύπρο στον χώρο της υποδοχής, μας εξιστόρησε την παρακάτω εμπειρία της
Τον Ιανουάριο ύστερα από αποστολή του βιογραφικού της, ενημερώθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακή συνέντευξη σε έναν ξενοδοχειακό όμιλο που πάντα θαύμαζε για ξενοδοχείο του ομίλου στην Μύκονο.
Την ημέρα της συνέντευξης ήταν ενθουσιασμένη και μπήκε στο link στο Microsoft Teams που της είχε αποσταλεί 5 λεπτα νωριτερα απο το προγραμματισμενο ραντεβου. Υστερα απο μικρη αναμονη συνδεθηκε ενα ατομο απο το HR του ομίλου ομως θα επρεπε να περιμενουν να συνδεθει και ο Group HR Manager. 20 λεπτα αργοτερα συνδεθηκε o Group HR Manager αλλα παρολο που η Μαρια ηταν με καμερα ανοιχτη στο ραντεβου, τα αλλα δυο ατομα ηταν με κλειστη καμερα κατι που δεν της φανηκε και πολυ σωστο αλλα δεν ανεφερε κατι. Κανανε μια πρωτη κουβεντα η οποια ομολογουμενως και απο τις δυο πλευρες πηγε αρκετα καλα. Δόθηκε νεο διαδικτυακο ραντεβου μετα απο 3 ημερες.
Στην δεύτερη διαδικτυακή συνάντηση 14 ημέρες μετά ήταν 3 στελεχη από τα κεντρικά και ήταν όπως ανάφερε τυπικοί στο ραντεβού αλλά ήταν συνεχώς απασχολημένοι και διακοπτότανε είτε τηλέφωνα είτε κάποιος χτυπούσε την πόρτα στο γραφείο τους. Η συζήτηση δεν είχε ροή και κράτησε 1 ώρα και 45 λεπτά. Και αυτή η συνάντηση όμως πήγε καλά και οι συνομιλητές της δείξανε ότι έχει σχεδόν κλείσει η συμφωνία για εργασία
Μετά από δύο ήμερες έλαβε email να γίνει εκ νέου διαδικτυακή συνάντηση με τα άτομα από το HR που ήταν στην πρώτη συνάντηση όπως και έγινε , σε αυτή την συναντηση συμπλήρωσε ένα “μικρό τεστ” το οποίο είχε διάρκεια μιας ώρας
Αφού συζήτησαν κάποιες λεπτομέρειες της είπαν ότι ο γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου στην Μύκονο έχει τον τελικό λόγο και σε μια ώρα θα γίνει ακόμα μια συνάντηση για την τελική απόφαση. Η Μαρία λοιπόν η οποία από τότε που τελείωσε την σχολή ήθελε να εργαστεί στον συγκεκριμένο όμιλο απάντησε “Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία αλλά αναζητώ εργασία σε ένα περιβάλλον που σέβεται τον χρόνο των υπαλλήλων”
Αυτές οι πρακτικές πρόσληψης ανήκουν στο παρελθόν, οι διαδικασίες πρόσληψης σε ξενοδοχειακές μονάδες συχνά ήταν χρονοβόρες και γεμάτες γραφειοκρατία. Οι υποψήφιοι θα έπρεπε να υποβάλουν αίτηση, να περνούν από πολλά στάδια συνεντεύξεων και να περιμένουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες για μια απόφαση. Αυτή η διαδικασία όχι μόνο είναι εξουθενωτική για τους υποψηφίους, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια ταλέντου, καθώς οι καλύτεροι υποψήφιοι ενδέχεται να προτιμήσουν εκείνες τις επιχειρήσεις που προσφέρουν γρήγορες αποφάσεις.
Οι υποψήφιοι στον κλάδο της φιλοξενίας σήμερα αναζητούν περισσότερα από απλά ένα εργασιακό περιβάλλον. Αναζητούν μια εμπειρία εργασίας που θα τους επιτρέπει να αναπτύσσονται επαγγελματικά, να έχουν ευελιξία και να νιώθουν εκτίμηση για τις συνεισφορές τους. Επιπλέον, οι νέοι εργαζόμενοι, ιδίως αυτοί από τις γενιές Millennials και Gen Z, επιθυμούν να εργάζονται σε περιβάλλοντα που υιοθετούν τεχνολογία και καινοτομία στις διαδικασίες εργασίας
Η απάντηση στα βιογραφικά που αποστέλλουν οι υποψήφιοι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποτελεί μια κρίσιμη πρακτική για κάθε ξενοδοχείο. Δεν αφορά μόνο την ενίσχυση της επαγγελματικής εικόνας της εταιρείας, αλλά και τη διαμόρφωση υγιών σχέσεων με τον ευρύτερο επαγγελματικό κόσμο.
Συχνά τίθεται το ερώτημα: «Είναι σωστό να φύγω από τη ξενοδοχείο που εργάζομαι μου μετά από 1 ή 2 χρόνια, ή ακόμα και μετά από 8 χρόνια;» Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι απλή, αλλά το να αφήσετε
Το σύστημα FIFO, που σημαίνει “First In, First Out” (Πρώτο Μέσα, Πρώτο Έξω), είναι μια μέθοδος διαχείρισης αποθεμάτων που χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλούς κλάδους, συμπεριλαμβανομένου του ξενοδοχειακού τομέα, ειδικά στα επισιτιστικά τμήματα. Η βασική αρχή του FIFO είναι ότι τα
